W laboratoriach pewnej firmy w czasie prac doświadczalnych nad nowym materiałem nazwanym politoksyparenem odkryto jego ciekawą właściwość. Otóż wykonany z tego materiału prosty pręt o małym przekroju, przy odpowiednim unieruchomieniu końców, po podgrzaniu wydłuża się i wygina dokładnie w łuk okręgu oparty na cięciwie, pokrywającej się z początkowym położeniem pręta. Załóżmy, że do doświadczeń potwierdzających tę właściwość użyto n prętów o zaniedbywalnie małym przekroju i początkowych długościach l_i (1 <= l_i <= 100000), oraz że w wyniku podgrzania wydłużyły się one odpowiednio o d_i (1 <= d_i <= 100), przy czym d_i <= l_i / 2. Wszystkie wielkości są wyrażone w milimetrach.

Zadanie

• wczytuje z pliku tekstowego PRE.IN liczbę prętów n, a następnie ich długości l_i oraz wydłużenia d_i,
• dla każdego pręta oblicza odległość w mm, na jaką odchylił się po podgrzaniu środek pręta od swojego pierwotnego położenia (zakładamy, że pręt ma pomijalnie mały przekrój oraz że w końcowym położeniu przyjął kształt łuku opartego na cięciwie odpowiadającej początkowemu położeniu); wynik obliczenia ma być liczbą całkowitą różniącą się nie o więcej niż o 0,5 od dokładnej wartości odchylenia,
• zapisuje wynik do pliku tekstowego PRE.OUT.

Wejście

Wyjście

Przykład

poprawnym rozwiązaniem jest plik PRE.OUT:
87
237

Twój program powinien szukać pliku PRE.IN w katalogu bieżącym i tworzyć plik PRE.OUT również w bieżącym katalogu. Plik zawierający napisany przez Ciebie program w postaci źródłowej powinien mieć nazwę PRE.???, gdzie zamiast ??? należy wpisać co najwyżej trzyliterowy skrót nazwy użytego języka programowania. Ten sam program w postaci wykonalnej powinien być zapisany w pliku PRE.EXE.